Σε αγαπω,το ξερεις στο λεω καθε μερα.....στο λεω την ημερα,την νυχτα,στον υπνο μου, στον ξυπνιο μου.....Ναι,ειναι αληθεια,στο λεω και δεν περιμενω απο σενα τιποτα...Τιποτα απλα λιγη αγαπη.ξερεις κατι αλλοι θα σκοτωναν για τετοια αγαπη,αληθινη αγαπη...Δεν ξερω τι να κανω,δεν εχω σχεδιο,ποτε δεν ειχα!Ποτε δεν μου αρεσαν τα σχεδια στον ερωτα αν και δεν τον ειχα ζησει ποτε πριν...παντα πιστευα οτι τα σχεδια ειναι για τον πολεμο,οχι για την αγαπη,για την αγαπη χρειαζεται ειλικρινια,ειναι η πολλοστη φορα που καθομαι στο δωματιο μου και σε σκεφτομαι...κανενας δεν ξερει τι εχω και οσοι ξερουν ειναι επειδη εγω τους το ειπα και κανενας τους δεν καταλαβε...αν και δεν ξερω ποσοι προσπαθησαν..Καποτε πιστευα οτι ο ερωτας ειναι κατι το μοναδικο...οτι υπαρχει το αλλο μισο και αυτο ησουν εσυ αλλα τωρα προσπαθω να το ξεχασω...να πω οτι υπαρχουν και αλλα....
Καθε μερα συξητω με τον εαυτο μου τι να κανω,απο την μια σκεφτομαι..ρε!δεν ντρεπεσαι σε εχει γραμενο στα αρχδια της και εσυ καθεσαι και το συξητας ακομα,σηκω φυγε!βρες καποια που να της μοιαζει και τελος!Απο την αλλη σκεφτομαι οτι καμια δεν της μοιαζει,ειναι μοναδικη...ειναι το πιο λευκο χρωμα απο τις σκεψεις μου,οτι μου δινει δυναμη....οτι εγω πρεπει να την κερδισω,οτι εγω πρεπει να την κανω να με θελει...να με ερωτευτει....να την κανω χαρουμενη.....δυστuχως η ευτυχως ειμαι ερωτευμενος μαζι της....και ετσι ειμαι στην δευτερη ιδεα.....
Περπαταω στα συννεφα,μεχρι να σε βρω,να σε αγκαλιασω,και να ζησω για παντα μαζι σου.....
Νεφεληγερετης στην οδυσσεια της νυχτας
Σάββατο 26 Απριλίου 2008
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Ξύλινα Σπαθιά
Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά
Θα 'μαι πάντα εγώ μες το όπλο σου σφαίρα
να σκοτώνεις αυτούς που σκοτώνουν τη μέρα
Με τα μαύρα γυαλιά και το άσπρο φουστάνινα κοιτάς μακριά τη φωτιά στο λιμάνι.
Ξέρω ένα παιδί που μου λέει πως σε ξέρει
ότι είχατε δει ένα τρελό καλοκαίριστο κομμάτι που λείπει απ' το σπασμένο καθρέφτη,στο λιμάνι φωτιά, τον ήλιο πάλι να πέφτει
Κόκκινα σύννεφα στον ουρανό κι εσύ γελάς...
Γελάς καθώς το πλοίο πλησιάζει σαν θηρίο
και μου λες λοιπόν θυμίσου
μη πετάξεις τη ζωή σου στα σκυλιά
Θα 'μαι πάντα εγώ μες το όπλο σου σφαίρα
να χτυπάς το νερό, να χτυπάς τον αέρανα θυμάσαι ξανά όσα είχαμε κάνει
τις φωτιές στα ντεπώ, τη φωτιά στο λιμάνι
Κόκκινα σύννεφα στον ουρανό κι εσύ γελάς...
Γελάς καθώς το πλοίο...
Γελάς γιατί σε θέλω κατεβάζεις το καπέλο
και μου λες λοιπόν θυμίσουσαν ταινία η ζωή σου να κυλά
Ξέρω ένα παιδί που... σε αγαπαει και θα σε θυμαται για παντα.
νεφεληγερετης
Μουσική: Ξύλινα Σπαθιά
Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά
Θα 'μαι πάντα εγώ μες το όπλο σου σφαίρα
να σκοτώνεις αυτούς που σκοτώνουν τη μέρα
Με τα μαύρα γυαλιά και το άσπρο φουστάνινα κοιτάς μακριά τη φωτιά στο λιμάνι.
Ξέρω ένα παιδί που μου λέει πως σε ξέρει
ότι είχατε δει ένα τρελό καλοκαίριστο κομμάτι που λείπει απ' το σπασμένο καθρέφτη,στο λιμάνι φωτιά, τον ήλιο πάλι να πέφτει
Κόκκινα σύννεφα στον ουρανό κι εσύ γελάς...
Γελάς καθώς το πλοίο πλησιάζει σαν θηρίο
και μου λες λοιπόν θυμίσου
μη πετάξεις τη ζωή σου στα σκυλιά
Θα 'μαι πάντα εγώ μες το όπλο σου σφαίρα
να χτυπάς το νερό, να χτυπάς τον αέρανα θυμάσαι ξανά όσα είχαμε κάνει
τις φωτιές στα ντεπώ, τη φωτιά στο λιμάνι
Κόκκινα σύννεφα στον ουρανό κι εσύ γελάς...
Γελάς καθώς το πλοίο...
Γελάς γιατί σε θέλω κατεβάζεις το καπέλο
και μου λες λοιπόν θυμίσουσαν ταινία η ζωή σου να κυλά
Ξέρω ένα παιδί που... σε αγαπαει και θα σε θυμαται για παντα.
νεφεληγερετης
Πέμπτη 24 Απριλίου 2008
νοσταλγησα την βροχη
Νοσταλγησα την βροχη,
γιατι νοσταλγησα τα ματια σου,
τις δυο φωτιες στο λιμανι,
-μια ζερβα και μια δεξια-
που ελαμπαν στα πλοια,
που ελαμπαν στην καρδια μου.
Ποτε δεν σταματησα να τις κοιταω,
Πες το δειλια,πες το φοβο,
Οτι μακρια τους τιποτα δεν θα ηταν το ιδιο,
Το λεω αγαπη,ερωτα,λατρεια.....
Φωτιες πελωριες,μαγευτικες,ουτοπικες.
Απο αυτες που κανουν τα παιδια να κρατανε την ανασα τους απο ενθουσιασμο,
Και τους γερους να θυμουνται παλιες εποχες,αναμνησεις,ονειρα,ερωτα...
Αυτες που καινε τις παπαρουνες του αγρου,
Με ενα κοιταγμα,μια ματια....
χρονια ολοκληρα,δεκατιες γεματες.
Οι φωτιες δεν σταματησαν να καινε,
Μπολιασμενες σιγουρα με κατι μαγικο,
Ονειρικο,αερινο.,.....
Νοσταλγησα τα πελαγα,
Τα δυο σου χειλια τα σφιχτα που αγγελων ποθος τα επλασε,
Να τα φιλω να τα δαγκωνω.....
..........Καταμεσης των ωκεανων,των θαλασσων,των πελαγων..
Περιτρυγιρισμενα απο ηλιους και ευωδιες θαλασσινες,
Μα τοσο μονα οπως μου ορκιστηκες κατω απο το φεγγαρι μια νυχτια....
Στο γαλλαζιο της θαλασσας και στην διαφανη καυτη βροχη που εκαιγε τα μαγουλα μου,
Τα φιλησα...........αγγιγμα εξωτικο,χαδι απαλο,μεταξωτο...
Ξεπαρθανιασμα μια γλυκιας εκτης αισθησης
Μετρω στον ουρανο 12 αστερια,3 ουρανους 91 σταλες βροχης.....
Μα μονο μια σεληνη,
εσενα.
ερωτευμενος νεφεληγερετης
γιατι νοσταλγησα τα ματια σου,
τις δυο φωτιες στο λιμανι,
-μια ζερβα και μια δεξια-
που ελαμπαν στα πλοια,
που ελαμπαν στην καρδια μου.
Ποτε δεν σταματησα να τις κοιταω,
Πες το δειλια,πες το φοβο,
Οτι μακρια τους τιποτα δεν θα ηταν το ιδιο,
Το λεω αγαπη,ερωτα,λατρεια.....
Φωτιες πελωριες,μαγευτικες,ουτοπικες.
Απο αυτες που κανουν τα παιδια να κρατανε την ανασα τους απο ενθουσιασμο,
Και τους γερους να θυμουνται παλιες εποχες,αναμνησεις,ονειρα,ερωτα...
Αυτες που καινε τις παπαρουνες του αγρου,
Με ενα κοιταγμα,μια ματια....
χρονια ολοκληρα,δεκατιες γεματες.
Οι φωτιες δεν σταματησαν να καινε,
Μπολιασμενες σιγουρα με κατι μαγικο,
Ονειρικο,αερινο.,.....
Νοσταλγησα τα πελαγα,
Τα δυο σου χειλια τα σφιχτα που αγγελων ποθος τα επλασε,
Να τα φιλω να τα δαγκωνω.....
..........Καταμεσης των ωκεανων,των θαλασσων,των πελαγων..
Περιτρυγιρισμενα απο ηλιους και ευωδιες θαλασσινες,
Μα τοσο μονα οπως μου ορκιστηκες κατω απο το φεγγαρι μια νυχτια....
Στο γαλλαζιο της θαλασσας και στην διαφανη καυτη βροχη που εκαιγε τα μαγουλα μου,
Τα φιλησα...........αγγιγμα εξωτικο,χαδι απαλο,μεταξωτο...
Ξεπαρθανιασμα μια γλυκιας εκτης αισθησης
Μετρω στον ουρανο 12 αστερια,3 ουρανους 91 σταλες βροχης.....
Μα μονο μια σεληνη,
εσενα.
ερωτευμενος νεφεληγερετης
μαρτης
Μαρτη αφεντη,
Αγιε ερωτα.
Της μουσικης στιχε,
Της κιθαρας γλυκια φωνη.
Σε νυχτα καλοκαιρινι σε γνωρισα,
Μα μηδε εκει σε πρωτοειδα.
Σε ειδα πρωτη φορα στα νυχτερινα μου ονειρα,
Σε αυτα που καποτε ηταν γεματα συννεφα,
μα τωρα ανατελουν αστερια.
Σε ξερω μου πες
Σε ερωτευτηκα κατευθειαν,
Τα χειλη σου,τα ματια σου και την λευκια ψυχη σου,
Σε κρατησα σε εχασα και εδω γυρισα παλι.
Μες την πλατεια την μεγαλη,
Που δεσποτες δοξολογηθηκαν για στερνη φορα,
Και ζευγαρακια αγκαλια σωπαινουν,εμεις!
Εμεις,
η σοκολατα ενωνε τα χειλια μας,
Η βροχη τα κορμια μας.
Και στον λοφο τον αρχαιο,
Οι δυο μας αγκαλια,
Τραγουδια παλια-θεσπεσια-,
Ενωναν της ψυχες μας.
Φοβαμαι την βροχη μου ειπες,
φοβαμαι την νυχτα,
η βροχη θα μας ενωνει για παντα σου ειπα...
..οσο μακρια και να μας παει η ζωη.
Τωρα με μισεις,
Πληγωνομαι αλλα δεν με νοιαζει.
Ερωτας ειναι για μενα..προσπαθω.
Σε αγαπαω σε αγαπαω..............
νεφεληγερετης εν μητροπολη
Αγιε ερωτα.
Της μουσικης στιχε,
Της κιθαρας γλυκια φωνη.
Σε νυχτα καλοκαιρινι σε γνωρισα,
Μα μηδε εκει σε πρωτοειδα.
Σε ειδα πρωτη φορα στα νυχτερινα μου ονειρα,
Σε αυτα που καποτε ηταν γεματα συννεφα,
μα τωρα ανατελουν αστερια.
Σε ξερω μου πες
Σε ερωτευτηκα κατευθειαν,
Τα χειλη σου,τα ματια σου και την λευκια ψυχη σου,
Σε κρατησα σε εχασα και εδω γυρισα παλι.
Μες την πλατεια την μεγαλη,
Που δεσποτες δοξολογηθηκαν για στερνη φορα,
Και ζευγαρακια αγκαλια σωπαινουν,εμεις!
Εμεις,
η σοκολατα ενωνε τα χειλια μας,
Η βροχη τα κορμια μας.
Και στον λοφο τον αρχαιο,
Οι δυο μας αγκαλια,
Τραγουδια παλια-θεσπεσια-,
Ενωναν της ψυχες μας.
Φοβαμαι την βροχη μου ειπες,
φοβαμαι την νυχτα,
η βροχη θα μας ενωνει για παντα σου ειπα...
..οσο μακρια και να μας παει η ζωη.
Τωρα με μισεις,
Πληγωνομαι αλλα δεν με νοιαζει.
Ερωτας ειναι για μενα..προσπαθω.
Σε αγαπαω σε αγαπαω..............
νεφεληγερετης εν μητροπολη
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
